Start Meubels Muziekinstrumenten Achtergrond Biografie Artisanaat Bestellen Contact Links |
Biografie
Volgens veel mensen is Aristos een onmogelijke alleskunner. Onmogelijk omdat ze het niet geloven. Uitgebreide bewijsvoering is nodig en pas daarna zijn velen overtuigd. Een buitengewoon beknopte samenvatting van een leven. Zodra hij oud genoeg was ging hij op zestienjarige leeftijd naar de Hogere Technisch School. Dat ging uitstekend, maar het klimaat beviel hem niet. Het was een gebouw vol technocraten, waarvan de bewoners van de vele andere disciplines en mogelijkheden in de wereld niets wilden weten - zeker niet van de schone kunsten waar hij op dat moment al vol van was. Gevoed met twee jaar opleiding elektroniek en elektronica, gaf hij er de brui aan en ging als leerling-verpleegkundige in een psychiatrisch ziekenhuis werken. Hoewel dat prachtig werk was, dat helemaal bij hem paste, zag hij zich niet tot zijn vijfenzestigste daar werken. Dus na een extra avondopleiding ging hij twee jaar later naar de universiteit om psychologie te studeren. Dat ging prachtig, maar was niet genoeg. Gelijktijdig probeerde hij zoveel mogelijk mee te pikken van de studie ATW (Algemene Taalwetenschap) en Slavische talen (Russisch). Dat was nog steeds niet genoeg, dus kwam daar een deeltijdopleiding tot koordirigent bij. Toen, na het afstuderen op de universiteit, kwam het grote gat. Weliswaar vervuld van kennis en vaardigheden, was er niemand die hem verkoos uit de poel van de andere 400 versgebakken psychologen die tegelijkertijd solliciteerden op iedere baan. Een postdoctorale opleiding hypnotherapie en later seksuologie, veranderde daar niets aan. Dus toelatingsexamen gedaan op de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Het moest de buitengewoon intensieve avond- en weekendopleiding worden natuurlijk, want overdag moest er links en rechts geld verdiend worden. Op basis van de al door hem ontworpen en gerealiseerde werken (o.a. tafel, stoelen, clavecimbels, clavichords en andere muziekinstrumenten) oordeelde de toelatingscommissie dat hij direct in het tweede jaar mocht beginnen. Zo gezegd, zo gedaan. De studie 'Interieurarchitectuur en Meubelontwerpen' kon een aanvang nemen. Hij leerde veel, maar er waren ook tegenvallers. Zo waren er docenten die allesbehalve kunstzinnig waren en vreemde opmerkingen maakten, die naar jalouzie riekten. Helaas kwam er na een jaar een einde aan, omdat hij eindelijk een baan als vertaler in Brussel kreeg aangeboden. Een te mooie kans om te laten liggen, de studieschuld van de universiteit moest immers nog afbetaald worden. Resumerend: zijn leven lang al bezig geweest met ontwerpen en creëren - ook op andere vlakken zoals het geschreven woord en (klassieke) muziek en natuurlijk de intermenselijke relaties. Dit was slechts een glimp van zijn leven, maar eindelijk heeft hij een vorm gevonden waardoor u ook van zijn kunsten kunt profiteren. R.B. |
Nederlands English Français Deutsch
|